Rudra's Lament

༄༅། །རུ་ཏྲའི་སྨྲེ་བཤགས་བཞུགས་སོ།

The Lament of Rudra

revealed by Chokgyur Dechen Lingpa¹

 

ཧོ༔ ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་བཅོམ་ལྡན་རྡོ་རྗེ་སེམས༔

ho, tukjé chenpo chomden dorjé sem

Ho! Great compassionate one, the conqueror Vajrasattva,

དྲི་མེད་དུང་མདོག་མཆོག་ཏུ་གཟུགས་བཟང་བ༔

drimé dung dok chok tu zuk zangwa

Supreme in appearance, the colour of a pristine conch,

རྣམ་དག་འོད་གསལ་ཉི་མ་འབུམ་བརྡལ་ཞིང༔

namdak ösal nyima bum dal zhing

Pure and luminous, shining like a hundred thousand suns,

དཔའ་བོའི་འོད་ཟེར་སྟོང་ཁམས་ལམ་མེ་བ༔

pawö özer tong kham lammewa

Brave warrior whose brilliant rays illuminate a thousand worlds.

སྲིད་པ་གསུམ་གྱི་ས་མཁན་སྟོན་པར་གྲགས༔

sipa sum gyi sa khen tönpar drak

Renowned as a guide to those in the three planes of existence,

ཁམས་གསུམ་འགྲོ་བ་ཀུན་གྱི་གཉེན་གཅིག་པོ༔

kham sum drowa kün gyi nyen chikpo

Sole companion to all beings throughout the triple realm,

བྱམས་མགོན་ཐུགས་རྗེའི་ལྷ་ཁྱོད་དགོངས་སུ་གསོལ༔

jam gön tukjé lha khyö gong su sol

Kind protector, compassionate deity, heed me now, I pray.

བདག་ནི་ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་དག་ནས༔

dak ni tokma mepé dü dak né

Throughout the whole of beginningless time,

ལམ་ལོག་ལམ་སྟོར་སྲིད་པའི་འཁོར་ལོར་འཁྱམས༔

lam lok lam tor sipé khorlor khyam

I have taken wrong paths, lost my way, and wandered in the circle of existence.

སྔོན་ཚེ་ལས་ལོག་སྡིག་པ་བྱས་པས་ནོངས༔

ngöntsé lé lok dikpa jepé nong

Through past misdeeds and harmful actions, I have gone astray.

སྡིག་པའི་ལས་རྣམས་ཅི་སྤྱད་རང་གནོང་འགྱོད༔

dikpé lé nam chi ché rang nong gyö

Whatever negative acts I have committed, I now remorsefully admit.

དར་ཅིང་དྲག་པོའི་ལས་དབང་དེ་བཙན་ནས༔

dar ching drakpö lé wang dé tsen né

Through the powerful force of terrible, intensifying karma,

འཁོར་བའི་སྡུག་བསྔལ་རྒྱ་མཚོར་བདག་བྱིངས་ཏེ༔

khorwé dukngal gyatsor dak jing té

I am immersed in the great ocean of suffering within saṃsāra:

ཞེ་སྡང་འབར་བའི་མེས་ནི་རང་རྒྱུད་བསྲེགས༔

zhedang barwé mé ni ranggyü sek

The raging infernos of aggression set my mind ablaze,

གཏི་མུག་མུན་འཐིབས་བདག་གི་ཤེས་རབ་ལྡོངས༔

timuk mün tib dak gi sherab dong

The thick darkness of ignorance blinds my intellect,

འདོད་ཆགས་རྒྱ་མཚོའི་འགྲམ་དུ་རྣམ་ཤེས་བྱིངས༔

döchak gyatsö dram du namshé jing

The muddy swamp of desire draws in my sinking consciousness,

ང་རྒྱལ་དྲེགས་པའི་རི་བོས་ངན་འགྲོར་མནན༔

ngagyal drekpé riwö ngendror nen

The mountain of arrogant pride pushes me down to evil destinies,

ཕྲག་དོག་རླུང་དམར་འཚུབས་པས་འཁོར་བར་གཡེང༔

trakdok lungmar tsubpé khorwar yeng

And the tempestuous winds of jealousy sweep me into saṃsāra.

བདག་ཏུ་ལྟ་བའི་མདུད་པ་དམ་པོས་བཅིངས༔

dak tu tawé düpa dampö ching

I am bound by the tight knots of the view of self,

འདོད་པ་མེ་མདག་དོང་འདྲའི་འོབས་སུ་ལྷུང་༔

döpa medak dong dré ob su lhung

Flung into the pit of passion’s burning embers,

སྡུག་བསྔལ་དྲག་པོ་མི་བཟད་ཆར་ལྟར་འབབས༔

dukngal drakpo mi zé char tar bab

And intense, unbearable suffering pours down upon me like rain.

འདི་འདྲའི་སྡུག་བསྔལ་བདག་གིས་བཟོད་དཀའ་ཞིང་༔

dindré dukngal dak gi zö ka zhing

Such miserable torment is difficult to endure,

སྡིག་པའི་ལས་དབང་དྲག་པོ་མེ་འབར་བས༔

dikpé lé wang drakpo mebarwé

And the raging fires of powerfully negative actions

རྣམ་ཤེས་དབང་པོའི་མྱུ་གུ་གདུངས་གྱུར་ཏེ༔

namshé wangpö nyugu dung gyur té

Have caused the shoots of my consciousness to wither.

ཕུང་པོ་སྒྱུ་མའི་ལུས་ཀྱིས་མི་བཟོད་ན༔

pungpo gyumé lü kyi mi zö na

It is too much for this body of illusory aggregates to bear.

བྱམས་མགོན་ཐུགས་རྗེ་ཅན་གྱིས་བཟོད་ལགས་སམ༔

jam gön tukjé chen gyi zö lak sam

Can you, my kind and compassionate protector, acquiesce?

བདག་ནི་བླུན་རྨོངས་ལས་ངན་སྡིག་པོ་ཆེ༔

dak ni lün mong lé ngen dikpo ché

I, so foolish and deluded, a doer of terrible, wicked deeds,

ལས་ཀྱི་དབང་གིས་འདོད་ཁམས་རུ་དྲར་སྐྱེས༔

lé kyi wang gi dökham rudrar kyé

Have, through force of karma, been born as rudra in this desire realm.

སྐྱེས་པས་འགྱོད་དོ་ལོག་ལམ་ཡི་རེ་ཆད༔

kyepé gyö do log lam yi ré ché

How I regret such a rebirth! How my mistaken ways depress me!

ཡི་ཆད་འགྱོད་ཀྱང་ལས་ལ་བཅོས་སུ་མེད༔

yiché gyö kyang lé la chö su mé

Yet for all my despondency and remorse, there can be no remedy.

ལས་ཀྱི་ཤུགས་ནི་ཆུ་བོའི་གཞུང་དང་འདྲ༔

lé kyi shuk ni chuwö zhung dang dra

The force of my karma is like the flow of a river in spate—

ལས་དབང་ཆུ་ཀླུང་འཕྲལ་དུ་ག་ལ་ཟློག༔

lé wang chulung tral du gala dok

How could this stream of karma be suddenly reversed?

རྣམ་སྨིན་ཐམས་ཅད་རང་གི་ལས་ལས་བྱུང་༔

nammin tamché rang gi lé lé jung

All these karmic effects have come about through my own actions.

བཀའ་ལ་ཞུགས་ཀྱང་བཀའ་བཞིན་རྔོ་མ་ཐོགས༔

ka la zhuk kyang ka zhin ngo ma tok

I received instructions, but could not do as I was told.

ལུས་ངག་ཡིད་གསུམ་སྡིག་པའི་དབང་དུ་སོང་༔

lü ngak yi sum dikpé wang du song

With body, speech, and mind, I slipped into negativity.

ལས་ཀྱི་རླུང་དམར་དྲག་པོ་དེས་བདས་པས༔

lé kyi lungmar drakpo dé depé

Swept along by the fierce winds of karma,

བདག་ནི་དེ་སྔོན་བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་དུ༔

dak ni dengön kalpa drangmé du

Through countless ages in the past,

འཁོར་བའི་བཙོན་ར་མུན་པར་འཁྱམས་པ་ལ༔

khorwé tsönra münpar khyampa la

I wandered through the dark dungeons of saṃsāra.

ཉེ་གནས་ཁྱེད་ཀྱི་ཐུགས་རྗེའི་བྱིན་རླབས་ཀྱིས༔

nyené khyé kyi tukjé jinlab kyi

Now through your compassionate blessings,

ལས་དང་ཉོན་མོངས་སྒྲིབ་པ་གནས་སྦྱངས་ནས༔

lé dang nyönmong dribpa né jang né

Karmic and emotional obscurations are purified at their source,

མ་ལྟར་བྱམས་པའི་ཞབས་དྲུང་ད་ལྟར་འཁོད༔

ma tar jampé zhab drung dantar khö

And I find myself before you who are a font of motherly love,

ཉི་ལྟར་འོད་འབར་ཟླ་ལྟར་མདངས་གསལ་བའི༔

nyi tar öbar da tar dang salwé

You who are as dazzling as the sun, as radiant as the moon.

ཐུགས་རྗེའི་ཞལ་ཉིད་བལྟ་བས་མི་ངོམས་པ༔

tukjé zhal nyi tawé mi ngompa

With your face of compassion at which I never tire of looking.

ཐོག་མ་མེད་ནས་མ་རིག་ལིང་ཏོག་གིས༔

tokma mé né marik ling tok gi

I have been blind throughout beginningless time,

ལྡོངས་པའི་ཆུ་བུར་མིག་གིས་མ་མཐོང་ན༔

dongpé chubur mik gi ma tong na

Unable to see you through the cataracts of ignorance.

འགྲོ་བའི་མགོན་ཁྱོད་ད་ལྟ་གང་ན་བཞུགས༔

drowé gön khyö data gang na zhuk

Protector of beings, where are you now?

ལས་དབང་དྲག་པོ་ཤིན་ཏུ་མི་བཟད་པས༔

lé wang drakpo shintu mizepé

So utterly unbearable is karma’s intense force,

ཤིན་ཏུ་སྐྲག་ཅིང་སྐྱི་གཡའ་རབ་འཇིགས་ནས༔

shintu trak ching kyi ya rab jik né

That I shiver in terror and tremble in fright,

དུང་དུང་གདུང་བའི་སྨྲེ་སྔགས་འདི་འདོན་ཅིང་༔

dung dung dungwé mengak di dön ching

And cry out in this longing, sorrowful lament.

ཉམ་ཐག་ཕོངས་པའི་ང་རོས་འདོན་ལགས་ན༔

nyamtak pongpé ngarö dön lak na

As I call to you in my weariness and distress,

བྱམས་མགོན་ཐུགས་རྗེས་དུས་འདིར་མ་དགོངས་ན༔

jam gön tukjé dü dir ma gong na

If you do not consider me, O kind, compassionate protector,

ནམ་ཞིག་འཆི་འཕོ་ལུས་སེམས་འབྲལ་བའི་ཚེ༔

namzhik chipo lü sem dralwé tsé

Then, when death comes and it’s time for body and mind to part,

དགེ་བཤེས་གྲོགས་དང་བྲལ་ནས་གཤིན་རྗེས་ཁྲིད༔

geshé drok dangdral né shinjé tri

I will leave my teacher and friends as Yama leads me away.

དེ་ཚེ་འཇིག་རྟེན་ཉེ་དུའི་མི་སྟོངས་ཏེ༔

detsé jikten nyé dü mi tong té

Then, in a world bereft of friends and dear relations,

ལས་ཀྱི་དབང་གིས་བདག་ཉིད་གཅིག་པུར་ཁྲིད༔

lé kyi wang gi daknyi chikpur tri

I will be led on alone, carried by the force of karma.

དུས་དེར་བདག་ལ་མགོན་སྐྱབས་མ་མཆིས་ཀྱི༔

dü der dak la gön kyab ma chi kyi

At that time, if I should lack refuge or protection,

གང་གིས་ཕྱི་བཤོལ་དུས་ལས་མ་གཡེལ་བར༔

gang gi chishol dü lé ma yelwar

Please do not hesitate for any reason,

ད་ལྟ་ཉིད་དུ་བརྟུན་ཏེ་མངོན་སྤྱོད་མཛོད༔

danta nyi du tün té ngönchö dzö

But act directly and forcefully, right away.

ལས་ཀྱིས་མནར་བའི་སྐྱེ་བོ་བདག་འདྲ་བ༔

lé kyi narwé kyewo dak drawa

Those who are tormented by karma, as I am,

ཐོག་མ་མེད་པའི་དུས་ནས་ལོག་བརྟགས་པས༔

tokma mepé dü né lok takpé

Have misunderstood throughout beginningless time,

ཁམས་གསུམ་འཁོར་བའི་གནས་ནས་མ་ཐར་ཏེ༔

kham sum khorwé né né ma tar té

Failed to escape the abodes of saṃsāra’s three realms,

བསྐལ་པ་གྲངས་མེད་སྐྱེ་བ་ཇི་སྙེད་དུ༔

kalpa drangmé kyewa jinyé du

And in the course of many lives throughout unnumbered ages,

གདོས་བཅས་ལུས་བླངས་གྲངས་མེད་ཞིག་གྱུར་ཏེ༔

dö ché lü lang drangmé zhik gyur té

Have taken on countless bodily forms, all of which decayed.

ཤ་རུས་བསགས་ན་འཇིག་རྟེན་གཏོས་དང་མཉམ༔

sha rü sak na jikten tö dang nyam

Our flesh and bones, if amassed, would span the universe.

རྣག་ཁྲག་བསགས་ན་རྒྱ་མཚོ་ཆེན་པོ་ཙམ༔

naktrak sak na gyatso chenpo tsam

Our pus and blood, if collected, would be equal to the oceans.

ལས་འཕྲོ་བསགས་ན་བསམ་འདས་བརྗོད་མི་ལང༔

letro sak na sam dé jö mi lang

Our actions, if enumerated, would defy thought and utterance.

ཁམས་གསུམ་བགྲངས་ཤིང་སྐྱེ་ཤིའི་ཁ་བརྒྱུད་ཀྱང༔

kham sum drang shing kyeshi kha gyü kyang

In the course of these rounds of birth and death in the three realms

བྱས་པའི་ལས་རྣམས་དོན་མེད་ཆུད་རེ་ཟོས༔

jepé lé nam dönmé chü ré zö

All that we have done has been to no avail.

སྐྱེ་བ་གྲངས་མེད་ཇི་སྙེད་དེ་ཙམ་ལས༔

kyewa drangmé jinyé detsam lé

In all these countless rebirths

སྐྱེ་བ་ཚེ་གཅིག་ཁོ་ན་ཙམ་གྱི་ལས༔

kyewa tsé chik khona tsam gyi lé

If the acts of just a single lifetime

བླ་མེད་བྱང་ཆུབ་དོན་དུ་རབ་སྤྱད་ན༔

lamé changchub döndu rab ché na

Had been dedicated to unsurpassed awakening

དེ་ཙམ་བྱས་པའི་ལས་ལ་དོན་ཡོད་པས༔

detsam jepé lé ladön yöpé

That alone would have been supremely purposeful.

དོན་གྱི་ཡོང་ཡེ་མྱ་ངན་འདས་ཟིན་ན༔

dön gyi yongyé nya ngen dé zin na

Surely I would thus have reached nirvāṇa.

ལས་ཀྱི་དབང་བཙན་ཉོན་མོངས་སྟོབས་ཆེ་བས༔

lé kyi wang tsen nyönmong tob chewé

Yet through karma’s force and the great strength of the afflictions,

ཤ་ཁྲག་དྲྭ་བའི་ལུས་བླངས་འཁོར་བར་འཁྱམས༔

sha trak drawé lü lang khorwar khyam

I took on forms of flesh and blood to wander in saṃsāra,

སྡུག་བསྔལ་བཟོད་དཀའ་སྲིད་པའི་བཙོན་རར་ཚུད༔

dukngal zö ka sipé tsönrar tsü

Imprisoned in existence where distress is hard to bear.

མི་བཟད་དྲག་པོའི་སྡུག་བསྔལ་འདི་ལྟ་བུ༔

mi zé drakpö dukngal di tabu

Such miseries as these, unbearable in intensity—

ཉེས་བྱས་ཐམས་ཅད་རང་གི་ལས་ལས་བྱུང་༔

nyejé tamché rang gi lé lé jung

Every form of harm has arisen from my own deeds.

ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་ལས་ངན་རྒྱུན་བཅད་དེ༔

tukjé chenpö lé ngen gyün ché dé

In your great compassion, put an end to my wicked ways,

ཉོན་མོངས་ལས་ཀྱི་རླུང་འདི་བཟློག་ཏུ་གསོལ༔

nyönmong lé kyi lung di dok tu sol

And repel the winds of karma and affliction, I pray.

མ་རིག་ལོག་པའི་ལས་དེ་དབང་བཙན་ནས༔

marik lokpé lé dé wang tsen né

When, through the force of ignorant, mistaken acts,

མི་ཤེས་མུན་པའི་ནང་དུ་གཏན་འཁྱམས་ན༔

mi shé münpé nang du ten khyam na

I must wander forever in the darkness of unknowing,

ཡེ་ཤེས་སྒྲོན་མེའི་ཟེར་གྱིས་མི་སྟོངས་སམ༔

yeshe drönmé zer gyi mi tong sam

Will you not assist me with the light of wisdom’s torch?

ཉེས་བྱས་ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་མི་བཟོད་ན༔

nyejé lé kyi nammin mi zö na

When the ripening of past misdeeds is intolerable,

ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོས་ཕྲིན་ལས་མི་མཛད་དམ༔

tukjé chenpö trinlé mi dzé dam

Will you not take action out of great compassion?

ཕྱིན་ཅི་ལོག་གི་གཡང་སར་ལྷུང་ལགས་ན༔

chin chi lok gi yangsar lhung lak na

When I have fallen into the abyss of errant ways,

ཐུགས་རྗེ་མྱུར་མགྱོགས་ཕྱག་གིས་མི་འཛིན་ནམ༔

tukjé nyur gyok chak gi mi dzin nam

Will you not catch me with the swift hand of mercy?

དུག་གསུམ་བཟོད་དཀའི་ནད་ཀྱིས་གདུང་ལགས་ན༔

duk sum zö ké né kyi dung lak na

When I am stricken with the unendurable malady of the three poisons,

ཐབས་མཁས་ཐུགས་རྗེའི་སྨན་གྱིས་མི་གསོ་འམ༔

tabkhé tukjé men gyi mi so’am

Will you not heal me with the medicine of compassionate skill-in-means?

ལས་ཀྱི་རྣམ་སྨིན་སྡུག་བསྔལ་མེ་འབར་ན༔

lé kyi nammin dukngal mebar na

When the fires of karmic ripening and suffering rage,

ཐུགས་རྗེ་བསིལ་བའི་ཆར་རྒྱུན་མི་འབེབས་སམ༔

tukjé silwé char gyün mi beb sam

Will you not bring the cooling rains of mercy?

སྡུག་བསྔལ་འཁོར་བའི་འདམ་དུ་བྱིངས་གྱུར་ན༔

dukngal khorwé dam du jing gyur na

When I sink into the muddy swamp of saṃsāric suffering,

ཐབས་མཁས་ཐུགས་རྗེའི་ལྕགས་ཀྱུས་མི་འདྲེན་ནམ༔

tabkhé tukjé chakkyü mi dren nam

Will you not pull me out with the hook of compassionate skill-in-means?

ཁམས་གསུམ་འཁོར་བའི་གནས་སུ་སྦྱངས་སྦྱངས་ནས༔

kham sum khorwé né su jang jang né

When, having repeatedly trained myself in the states of saṃsāra’s three realms,

ནམ་ཞིག་རང་རིག་འབྲས་བུ་ཐོབ་པའི་ཚེ༔

namzhik rang rig drebu tobpé tsé

I eventually attain the fruition through my own awareness,

འཕགས་པའི་ཐུགས་རྗེས་ཅི་འཚལ་དོན་མ་མཆིས༔

pakpé tukjé chi tsal dön ma chi

Of what use will the Noble One’s compassion be?

བདག་ཉིད་ལས་འཕྲོའི་དབང་གིས་བཞག་ན་ལྟ༔

daknyi letrö wang gi zhak na ta

Were you to leave me to the force of karmic throes,

ཐུགས་རྗེ་ཆེ་ཞེས་སུ་ལ་ཅི་ཞིག་བགྱི༔

tukjé chezhé su la chizhik gyi

How could I then refer to you as generous of heart?

དཔའ་བོ་ཁྱོད་ལ་ཐུགས་རྗེའི་སྟོབས་མངའ་ཞིང་༔

pawo khyö la tukjé tob nga zhing

Heroic One, you possess the strength of compassion,

སྔོན་བྱུང་འབྲེལ་བའི་ལས་ཀྱི་འཕྲོ་བཙན་ན༔

ngön jung drelwé lé kyi tro tsen na

So when the karma of past connections overwhelms me,

ཡལ་ཡོལ་བཏང་སྙོམས་ལེ་ལོ་མ་མཛད་པར༔

yalyol tangnyom lelo ma dzepar

Do not remain inattentive, unconcerned or passive,

སྙིང་ནས་ད་གཟིགས་ཐུགས་རྗེ་རྒྱལ་བའི་ལྷ༔

nying né da zik tukjé gyalwé lha

But heed my heart’s plea, right now, O sovereign deity of compassion:

འཁོར་བའི་འདམ་ནས་དྲངས་ཏེ་སྐུ་གསུམ་གྱི༔

khorwé dam né drang té ku sum gyi

Pull me out of the mire of saṃsāra

གོ་འཕང་མཆོག་ལ་མྱུར་དུ་དྲང་དུ་གསོལ༔

gopang chok la nyurdu drang du sol

And swiftly lead me to the state of the three kāyas!

 

| Translated by Adam Pearcey, 2020.

 

Source: "ru dra'i smre gshags" in blo gros mtha' yas. rin chen gter mdzod chen mo/. 70 vols. New Delhi: Shechen Publications, 2007–2008 (BDRC W1KG14). Vol. 5: 879–882

 

Version: 1.220220103

1. ↑ Note that this text differs slightly from the edition found in the Immaculate Confession Tantra (dri med bshags rgyud), which is available here: https://www.lotsawahouse.org/words-of-the-buddha/lament-of-rudra